W artykule znajdziesz:
- Proces leczenia zespołu pasma biodrowo-piszczelowego
Charakterystyka zawodnika
- Wiek: 27 lata
- Wzrost: 196 cm
- Waga: 90 kg
- Pozycja: przyjmujący
Opis urazu
Zawodnik zgłosił się do gabinetu z bólem okolicy stawu kolanowego po stronie bocznej. Nie pamiętał żadnej sytuacji urazowej, wskazał powtarzający się problem po większych obciążeniach treningowych.
Diagnoza i badanie funkcjonalne
W badaniu fizjoterapeutycznym stwierdzono bolesność palpacyjną w okolicy kłykcia bocznego stawu kolanowego oraz okolicy 1/3 dystalnej części mięśnia naprężacza powięzi szerokiej, ograniczony zakres zgięcia (100 st.) oraz wyprostu (-10 st.). Zaobserwowano płyn w obrysie rzepki. Badanie funkcjonalne wykazało pojawienie się dolegliwości bólowych przy próbie wyskoku oraz przyjęciu pozycji przyjmującej (siatkówka) z wykrokiem w bok. Ostry ból wyraźnie ograniczał siłę mięśniową uda oraz destabilizował miednice.
- Test OBERA i test THOMASA wskazał na przykurcz w stawie biodrowym ograniczające zakres ruchu
- Test Jandy potwierdził przykurcz mięśni zginaczy biodra oraz pasma biodrowo-piszczelowego
- Test Noble’a wykazał bolesność w odpowiedzi na kompresje w okolicy kłykcia bocznego kolana przy ruchu biernego wyprostu (40 st. – 0 st.)
Badanie USG w okolicy kolana i pasma biodrowo-piszczelowego nie wykazało zmian urazowych i przeciążeniowych. Rozszerzona diagnostyka w postaci rezonansu magnetycznego wykluczyła uraz więzadeł i łąkotek stawu kolanowego (podobna strefa występowania bólu). Diagnoza – zespół pasma biodrowo-piszczelowego nogi prawej (ITBS)
Leczenie i rehabilitacja
Rehabilitacja 1-7 dzień |
6. Kinezyterapia (stretching mięśnia pośladkowego wielkiego i bocznej strony uda, ćwiczenia poprawiające zakres ruchu w stawie biodrowym, korekcja postawy), |
Rehabilitacja 8-14 dzień |
6. Kinezyterapia (wzmacnianie mięśni pośladkowych i przywodzicieli, stretching mięśnia pośladkowego wielkiego i bocznej strony uda, ćwiczenia poprawiające zakres ruchu w stawie biodrowym, rolowanie, korekcja postawy). |
Rehabilitacja 15-21 dzień |
5. Kinezyterapia: wzmacnianie mięśni pośladkowych i przywodzicieli, stretching mięśnia pośladkowego wielkiego i bocznej strony uda, ćwiczenia poprawiające zakres ruchu w stawie biodrowym, rolowanie, ćwiczenia stabilizacji centralnej), 6. Trening funkcjonalny pod siatkówkę, 7. Presoterapia przerywana po treningu. |
Rehabilitacja 22-28 dzień |
5. Kinezyterapia: wzmacnianie mięśni pośladkowych i przywodzicieli, stretching mięśnia pośladkowego wielkiego i bocznej strony uda, ćwiczenia poprawiające zakres ruchu w stawie biodrowym, rolowanie, ćwiczenia stabilizacji centralnej), 6. Trening funkcjonalny pod siatkówkę, 7. Dedykowany trening siłowy, 8. Presoterapia przerywana po treningu. |
PROFILAKTYKA |
|
Fala uderzeniowa Impactis M+
W ramach leczenia przeprowadzono zabiegi falą uderzeniową na przebiegu pasma biodrowo-piszczelowego, mięśnia naprężacza powięzi szerokiej oraz okolicy pośladkowej z wykorzystaniem urządzenia IMPACTIS M.
Seria | Tryb pracy | Częstotliwość dla mięśnia / więzadła [Hz] | Ciśnienie [bar] dla mięśnia i powięzi/ przyczepu, kłykcia bocznego | Ilość impulsów dla mięśnia i powięzi / przyczepu, kłykcia bocznego | Częstotliwość zabiegów |
I | zadanej częstotliwości | 6-10/18 | 3,0/2,0 | 3000/600 | co 4 dni |
II | zadanej częstotliwości | 6-10/18 | 3,2/2,0 | 3000/800 | co 4 dni |
III | zadanej częstotliwości | 6-10/18 | 3,2/2,2 | 3500/800 | co 4 dni |
IV | zadanej częstotliwości | 6-8/18 | 3,5/2,2 | 3500/800 | co 4 dni |
V | zadanej częstotliwości | 6-8/18 | 3,5/2,5 | 4000/800 | co 4 dni |
VI | zadanej częstotliwości | 6-8/18 | 3,5/2,5 | 4000/800 | co 4 dni |
VII | zadanej częstotliwości | 6-8 /18 | 3,7/2,5 | 4000/800 | co 4 dni |
VIII | zadanej częstotliwości | 6-8 /18 | 3,7/2,5 | 4000/800 | co 4 dni |
profilaktyka | zadanej częstotliwości | 6-8 /18 | 3,5/2,5 | 4000/800 | raz na tydzień |
Podsumowanie leczenia zespołu pasma biodrowo-piszczelowego
Zawodnik od dłuższego czasu uskarżał się na dolegliwości bólowe w okolicy stawu kolanowego (w trakcie trenowania i rozgrywania meczów w kadrze narodowej). Cyklicznie powtarzające się przeciążenia kończyn dolnych w treningu oraz brak trafnej diagnozy spowodowały przewlekły ITBS. Rehabilitacja została ukierunkowana na falę uderzeniową ze względu na transfer dużej energii na struktury powięziowe, trudne do pracy manualnej. Zawodnik w trakcie sezonu stosował profilaktykę ustaloną z fizjoterapeutą oraz trenerem przygotowania motorycznego i nie zgłaszał już większych problemów leczonej okolicy.