Charakterystyka zawodnika
- Wiek: 21 lat
- Charakterystyka: piłkarz ręczny – skrzydłowy
Opis urazu
Podczas indywidualnego treningu biegowego w lesie przed okresem przygotowawczym, zawodnik doznał skręcenia lewego stawu skokowego. Przyczyniła się do tego nierówna, mokra oraz śliska nawierzchnia po której biegał.
Ograniczenia funkcjonalne przed rozpoczęciem terapii
W pierwszej dobie po urazie pokazał się umiarkowany krwiak po bocznej stronie stawu skokowego. Zawodnik zgłosił również ból podczas chodzenia 5/10 w skali VAS oraz ograniczenie zakresu ruchomości zgięcia grzbietowego .
Diagnoza i badanie funkcjonalne
W badaniu fizjoterapeutycznym stwierdzono bolesność punktową w przebiegu więzadła strzałkowo – piętowego (CFL). Nie stwierdzono niestabilności stawu skokowego oraz wykluczono złamanie za pomocą protokołu OAR (Ottawa Ankle Rules).
Leczenie stawu skokowego i rehabilitacja
Proces rehabilitacji zakładał codzienne wizyty u klubowego fizjoterapeuty i dzielił się na indywidualne ćwiczenia oraz program fizjoterapii.
W programie fizjoterapii wykorzystano przede wszystkim zabiegi fizykalne:
- 10 zabiegów laseroterapii wysokoenergetycznej za pomocą sprzętu POLARIS HP S. Opracowywano przebieg więzadła CFL oraz miejsca przyczepu torebki stawowej.
- 10 zabiegów terapii TECAR za pomocą sprzętu TECARIS
- kompreso i krioterapię Game Ready: w pierwszym tygodniu 20 minut co 4 godziny, w drugim tygodniu 20 minut dwa razy dziennie.
Zabiegi z wykorzystaniem terapii TECAR przeprowadzono według następującego protokołu:
- Krwiak, torebka stawowa, więzadło CFL: doba 1-5 , niski poziom energii , atermiczny efekt biostymulacyjny dla aktywacji tlenowych przemian energetycznych, wzrostu produkcji ATP oraz zwiększenia mikrokrążenia; doba 6-10 , średni poziom energii, lepsze lokalne krążenie dla wzrostu przemian energetycznych oraz wzrostu konsumpcji tlenu
- Mięsnie: dobra 1-10 wysoki poziom energii dla uzyskania znaczącego efektu termicznego w celu wzrostu lokalnego krążenia i przepływu krwi, drenażu limfatycznego, uruchomienia mechanizmów termoregulacyjnych.
- opracowywano w pierwszych 5 dobach atermicznie krwiaka ,torebkę stawową oraz aparat więzadłowy stawu skokowego wkolejnych 5 dobach wykorzystywano oraz przez 10 dni opracowywano mięsień trójgłowy łydki, rozcięgno podeszwowe.
Program zakładał również działania manualne takie jak :
- terapię mięśniowo powięziowych punktów spustowych
- FDM
- terapię manualną dla stawu skokowego
- drenaż limfatyczny
- kinesiotaping
- Stadiopasta na noc
Terapia TECAR – Specyfikacja zabiegu na torebkę stawową
W ramach leczenia przeprowadzono zabiegi z wykorzystaniem urządzenia Tecaris.
Dzień | Tryb pracy | Częstotliwość [kHz] | Czas zabiegu [min] | Zakres regulacji mocy [%] | Moc [%] |
1 | pojemnościowy | 750 | 8 | 0-30 | 10 |
2 | pojemnościowy | 750 | 8 | 0-30 | 10 |
3 | pojemnościowy | 750 | 8 | 0-30 | 10 |
4 | pojemnościowy | 750 | 8 | 0-30 | 10 |
5 | pojemnościowy | 750 | 8 | 0-30 | 10 |
6 | pojemnościowy | 750 | 8 | 0-30 | 30 |
7 | pojemnościowy | 500 | 8 | 0-30 | 30 |
8 | pojemnościowy | 750 | 8 | 0-30 | 30 |
9 | pojemnościowy | 500 | 8 | 0-100 | 40 |
10 | pojemnościowy | 750 | 8 | 0-100 | 40 |
Terapia TECAR – Specyfika zabiegu na więzadło piętowo – strzałkowe (CFL)
Dzień | Tryb pracy | Częstotliwość [kHz] | Czas zabiegu [min] | Zakres regulacji mocy [%] | Moc [%] |
1 | rezystancyjny | 500 | 4 | 0-30 | 15 |
2 | rezystancyjny | 500 | 4 | 0-30 | 15 |
3 | rezystancyjny | 500 | 4 | 0-30 | 15 |
4 | rezystancyjny | 500 | 4 | 0-30 | 15 |
5 | rezystancyjny | 500 | 4 | 0-30 | 15 |
6 | rezystancyjny | 350 | 4 | 0-30 | 20 |
7 | rezystancyjny | 500 | 4 | 0-30 | 25 |
8 | rezystancyjny | 350 | 4 | 0-30 | 30 |
9 | rezystancyjny | 500 | 4 | 0-30 | 30 |
10 | rezystancyjny | 350 | 4 | 0-30 | 30 |
Terapia TECAR – Specyfika zabiegu na tkankę mięśniową
Dzień | Tryb pracy | Częstotliwość [kHz] | Czas zabiegu [min] | Zakres regulacji mocy [%] | Moc [%] |
1 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
2 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
3 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
4 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
5 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
6 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
7 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
8 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
9 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
10 | pojemnościowy | 350 | 18 | 0-100 | 50-75* |
*moc w trakcie zabiegu powinna być dostosowywana do odczuć zawodnika.
Laseroterapia Polaris HPS
W ramach leczenia przeprowadzono zabiegi laseroterapii z wykorzystaniem urządzenia Polaris HPS.
Dzień | Dawka [J/cm2] | Moc wyjściowa
[W] |
Tryb pracy | Częstotliwość
[Hz] |
Współczynnik wypełnienia [%] | Pole zabiegowe [cm2] |
1 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
2 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
3 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
4 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
5 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
6 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
7 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
8 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
9 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
10 | 15/10 | 4/3 | impuls/impuls | 3000/3000 | 25/25 | 60/60 |
Podsumowanie leczenia stawu skokowego
Po 10 dniach leczenia przeprowadzono testy stabilności, które wykazały dobrą kondycję układu więzadłowego. Przeprowadzono również testy funkcjonalne takie jak:
- skok na jednej nodze w kilku kierunkach,
- stanie na jednej nodze z obciążeniem,
- przysiad czy podskoki.
Żadna z wymienionych prób nie była bolesna.
Skręcenie stawu skokowego to jeden z najczęstszych urazów w sporcie. Brak dobrej jakościowo fizjoterapii oraz protokołów prewencyjnych w konsekwencji może doprowadzić do kolejnych skręceń, co dalej może skutkować przewlekłą niestabilnością stawu skokowego.
Dlatego ważne jest aby proces fizjoterapii był dobrze zaplanowany, zróżnicowany oraz monitorowany. Program zawodnika po urazie skrętnym stawu skokowego zakładał ćwiczenia indywidualne dla całego łańcucha kinematycznego, nie tylko stawu skokowego oraz program fizjoterapii.
Istotnym elementem było szybkie zapanowanie nad stanem zapalnym w czym zdecydowanie pomógł laser wysokoenergetyczny Polaris HPS oraz terapia Tecar. Efekty były na tyle zadawalające, że nie wystąpiła konieczność wprowadzenia NLPZ w formie doustnej.
Jak przy innych urazach kluczowa jest również edukacja zawodnika: w tym przypadku opierała się ona na uświadomieniu, że pierwsze skręcenie stawu skokowego nie musi być wcale ostatnim, dlatego też wprowadzono program prewencyjny, który zawodnik wykonuje przed każdym treningiem. Zakłada on ćwiczenia na niestabilnym podłożu oraz ćwiczenia wzmacniające.