Wskazania i przeciwwskazania do terapii prądami o częstotliwości radiowej – Tecar
Terapia prądem o częstotliwości radiowej nazywana jest potocznie terapią TECAR (Transfer of Energy Capacitive And Resistive). Polega na oddziaływaniu na ludzkie ciało energią elektryczną za pomocą dedykowanych elektrod. Ta innowacyjna metoda wspomagająca regenerację stawów i mięśni jest z powodzeniem wykorzystywana w:
- ortopedii,
- neurologii,
- reumatologii,
- medycynie sportowej,
- medycynie estetycznej.
Zobacz więcej na: https://terapiatecar.astar.pl/
W artykule znajdziesz:
Wskazania do stosowania terapii
Terapia TECAR stała się metodą docenianą przez specjalistów miedzy innymi dzięki szybszym efektom rehabilitacji i bezbolesnym zabiegom. Lista wskazań do terapii jest obszerna, wymienić można takie dolegliwości jak:
- dolegliwości bólowe układu mięśniowo-szkieletowego o różnym nasileniu i znanej etiologii, np. mięśniowo-powięziowe zespoły bólowe, nerwobóle,
- stany pourazowe układu mięśniowo-szkieletowego, np. skręcenia, stłuczenia, naderwania, krwiaki, terapia po złamaniach,
- przeciążenia funkcjonalne układu mięśniowo-szkieletowego, np. terapia punktów spustowych, entezopatie,
- dolegliwości w schorzeniach zwyrodnieniowych układu mięśniowo-szkieletowego, np. choroba zwyrodnieniowa stawów obwodowych i stawów kręgosłupa,
- dolegliwości w schorzeniach zapalnych układu mięśniowo-szkieletowego, np. reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
- neuropatie obwodowe i zespoły uciskowe, np. rwa kulszowa, zespół cieśni nadgarstka,
- fizjoterapia pooperacyjna, np. zmniejszenie dolegliwości bólowych, redukcja obrzęków,
- fizjoterapia estetyczna np. redukcja objawów lipodystrofii typu kobiecego, wygładzenie blizn.
Przeciwwskazania do stosowania terapii
Niestety nie w każdym przypadku, terapia prądami częstotliwości radiowej może zostać zastosowana. Do przeciwwskazań w stosowaniu terapii TECAR należą:
- ciąża,
- choroby nowotworowe lub ich podejrzenie (w tym pacjenci w trakcie radioterapii),
- wszczepione i zewnętrzne urządzenia elektroniczne, np. rozrusznik serca, kardiowerter, pompy lekowe, implant ślimakowy słuchu, neurostymulatory,
- nieleczone zaburzenia krzepnięcia krwi (m.in. koagulopatie, choroby krwotoczne) oraz skłonności do krwawień,
- nieleczone zaburzenia sercowo-naczyniowe (m.in. niewydolność mięśnia sercowego, dusznica bolesna, zatorowość płucna),
- nieleczone nadciśnienie, niedociśnienie, skaczące ciśnienie,
- niewydolność oddechowa,
- ogólne wyniszczenie organizmu, niezależnie od etiologii,
- gorączka, niezależnie od etiologii,
- infekcje bakteryjne (w tym gruźlica) i wirusowe,
- epilepsja,
- aktywna zakrzepica żył głębokich,
- zakrzepowe zapalenie żył.
Zobacz więcej na: https://terapiatecar.astar.pl/
Miejscowe ograniczenia w stosowaniu terapii termicznej i atermicznej
Jakie są ograniczenia w stosowaniu terapii TECAR?
Nie należy stosować terapii w obszarze, w którym występują:
- metalowe, cementowe lub tworzywowe implanty,
- aparat ortodontyczny lub piercing, jeśli nie ma możliwości ich usunięcia,
- tatuaże lub makijaż permanentny (ze względu na możliwą obecność cząstek metalu w barwnikach/pigmentach),
- żylaki,
- stany zapalne skóry lub zmiany troficzne skóry, podrażnienia lub uszkodzenia skóry, otwarte rany lub oparzenia,
- zaburzenia czucia (w tym brak czucia, hipestezja lub hiperestezja oraz obszary znieczulone).
Nie należy wykonywać zabiegów:
- przez serce oraz trójkąt przedni szyi,
- na oczach, ustach i przez otwory ciała (np. doustnie, dopochwowo, doodbytniczo),
- w obszarze odcinka krzyżowo-lędźwiowego u osób stosujących wewnątrzmaciczne środki antykoncepcyjne z metalowymi elementami,
- w miejscach podawania insuliny.
Miejscowe ograniczenia w stosowaniu terapii termicznej
Nie należy stosować terapii z efektem termicznym:
- w obszarze, w którym występuje ostry stan zapalny,
- nad wrażliwymi na ciepło narządami miąższowymi, gruczołami dokrewnymi, gonadami,
- nad nerwami obwodowymi położonymi blisko powierzchni skóry i w okolicy dużych splotów sympatycznych,
- nad nerwami w procesie regeneracji,
- w obszarze odcinka krzyżowo-lędźwiowego podczas miesiączki,
- w okolicy nasady kości,
- w obszarach z upośledzonym krążeniem (szczególnie na dłoniach i stopach).
Nie należy wykonywać terapii z efektem termicznym u pacjentów z cukrzycą.
