Choroba Leśniowskiego – Crohna – jakie są przyczyny powstawania choroby, jak ją leczyć?
Choroba Leśniowskiego – Crohna – przyczyny
Za główną przyczynę choroby Leśniowskiego – Crohna uznaje się nieswoiste zapalenie przewodu pokarmowego. Za przyczynę choroby uznaje się czynniki genetyczne, immunologiczne i środowiskowe. Największa zachorowalność dotyczy pacjentów pomiędzy 15 a 40 rokiem życia.
Choroba Leśniowskiego – Crohna – objawy
Początek choroby ma zazwyczaj charakter łagodny. Objawami mogą być:
- bóle brzucha,
- biegunki,
- podwyższona temperatura,
- obecność krwi w kale,
- zmiany okołoodbytnicze (ropień, przetoka czy szczelina).
U części pacjentów mogą wystąpić objawy pozajelitowe takie jak zapalenie stawów kręgosłupa i stawu krzyżowo-biodrowego, osteopenia i osteoporoza czy zgorzelinowe zapalenie skóry i inne.
Choroba Leśniowskiego – Crohna – leczenie
Leczenie ma charakter objawowy i jest to głównie farmakoterapia. Niestety w zaawansowanych przypadkach schorzenie musi zostać leczone chirurgiczne.
Zabiegi fizykalne mogą mieć zastosowanie w łagodzeniu bólu i objawów wtórnych np. zmian okołoodbytniczych. Leczenie bodźcami fizykalnymi będzie uzależnione od stanu zaawansowania choroby i przede wszystkim towarzyszących jej objawom.
W tym celu można stosować:
- Promieniowanie IR i UV
- Światło spolaryzowane
- Laseroterapię
- Pole magnetyczne niskiej częstotliwości
- Elektroterapię (np. TENS)
- Krioterapię (zimne okłady)
- Kąpiele nasiadowe
