Charakterystyka prądów diadynamicznych (DD)
Prądy diadynamiczne (DD) są to prądy stosowane w fizjoterapii. Inaczej nazywane są również prądami Bernarda. Zaliczane do prądów o niskiej częstotliwości, które poprzez serie impulsów, wywołują określone reakcje organizmu. Są one oparte o sinusoidę 50 Hz. Ze względu na łatwość wytworzenia prądu o takim kształcie – są znane praktycznie od początków elektroterapii i z powodzeniem wykorzystywane w leczeniu wielu schorzeń.
W artykule znajdziesz:
- Charakterystyka prądów diadynamicznych (DD)
- 6 rodzajów prądów
- Zastosowanie, efekty
- Parametry
- Metodyka
- Wskazania
- Przeciwwskazania
Prądy diadynamiczne – 6 rodzajów prądów
Wyróżnia się 6 rodzajów prądów niskiej częstotliwości o różnych parametrach, wchodzących w skład prądu diadynamicznego. Stosowane w odpowiedniej kombinacji pozwalają uzyskać oczekiwany efekt terapeutyczny.
Jakie działanie mają poszczególne prądy diadynamiczne?
- MF – działa pobudzająco i odżywia tkanki
- DF – działa znieczulająco i rozluźniająco na mięśnie, dlatego często stosuje się go w pierwszej kolejności
- RS – stosowany do elektrostymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych
- CP – obniża napięcie mięśniowe i zwiększa ukrwienie
- LP – działa przeciwbólowo
- MM – stosowany do elektrostymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych
Prądy diadynamiczne – przebieg
Jaki kształt przebiegu mają poszczególne prądy diadynamiczne?
Prądy diadynamiczne – zastosowanie, efekty
Zastosowanie prądów diadynamicznych w fizjoterapii niesie za sobą wiele korzyści. Dowiedz się, jakie efekty pozwala osiągnąć terapia prądami Bernarda?
- poprawa krążenia obwodowego
- wyeliminowanie stanów zapalnych
- zmniejszenie obrzęków
- poprawa trofiki tkanek
- zmniejszenie napięcia mięśni
- złagodzenie dolegliwości bólowych
- poprawa ukrwienia i przemiany materii
Sprawdź przykładowe oddziaływanie prądów diadynamicznych na poszczególne przypadki
Prądy diadynamiczne – parametry
- W leczeniu zespołów bólowych stosuje się przebiegi DF, CP i LP. Zalecane jest wykorzystanie sekwencji:
DF (2 min) + MF (1 min) + CP lub LP (4-6 min)
- Prądy diadynamiczne wywołują również silną reakcję naczyniową w postaci przekrwienia. Czynnik ten jest istotny przy leczeniu stanów pourazowych i zaburzeń krążenia obwodowego. Mechanizmem reakcji naczyniowej jest stymulacja zakończeń nerwowych. W celu wywołania reakcji naczyniowej również używa się sekwencji:
DF (1-1,5 min) + CP (5 min) lub LP (5-6 min)
- Prądy diadynamiczne wpływają również na zmianę pobudliwości tkanki mięśniowej. Prąd MF (o częstotliwości 50 Hz) powoduje wzmożenie napięcia mięśniowego. Prąd DF (o częstotliwości 100 Hz) powoduje obniżenie napięcia mięśni. Stosując naprzemiennie MF i DF uzyskujemy izometryczną gimnastykę mięśnia co wpływa na zmniejszenie napięcia mięśnia. W takim przypadku stosujemy więc:
CP (2-3 min) + LP (2-3 min)
Warto zaznaczyć, że prądy diadynamiczne stosowane segmentarnie, mogą oddziaływać na tkanki odległe od miejsca poddanego terapii. Prądy diadynamiczne stosowane są również w kosmetologii. Wpływają pozytywnie na ujędrnianie skóry, oraz w zwalczaniu cellulitu.
Prądy diadynamiczne – metodyka
Sposób przeprowadzania zabiegu – układ elektrod
W celu przeprowadzenia zabiegu z użyciem prądów diadynamicznych (DD), należy użyć elektrod płaskich, umieszczonych dodatkowo na podkładach. Aby zwiększyć przewodzenie prądu – podkłady powinny być nasączone wodą. Istnieją dwie metody użycia elektrod:
1. metoda jednobiegunowa – w przypadku stosowania tej metody, jedna z elektrod (katoda) jest mniejsza od drugiej (anody).
2. metoda dwubiegunowa – ta metoda zakłada użycie dwóch elektrod jednakowej wielkości. Pierwsza elektroda (katoda), mocowana jest w miejscu bólu. Natomiast druga elektroda (anoda) powinna być ułożona obwodowo. Taki układ elektrod gwarantuje przepływ prądu przez leczony obszar ciała.
Jakie powinno być natężenie?
Zabieg prądami Bernarda nie powoduje u pacjentów żadnych odczuć bólowych – mogą oni jedynie odczuwać delikatne mrowienie. Aby uzyskać odpowiednie natężenie, fizjoterapeuta zwiększa jego wartość do momentu odczuwania przez pacjenta bólu, a następnie obniża poniżej tego poziomu. Na koniec zabiegu – natężenie jest zmniejszane do 0.
Prądy diadynamiczne zbudowane są w oparciu o niską częstotliwość przebiegu, co skutkuje niestety płytkim wnikaniem w tkankę w przypadku gdy elektrody ułożone są obok siebie. W takich przypadkach zalecane jest zastosowanie innych prądów, które są nowocześniejsze, bezpieczniejsze dla pacjenta oraz łatwiejsze do stosowania jak chociażby prądy interferencyjne czy prądy TENS.
Jaki jest czas trwania zabiegu z wykorzystaniem prądów diadynamicznych?
Zabieg prądami diadynamicznymi jest zabiegiem stosunkowo krótkim. Czas trwania zabiegu to przeważnie od 6 do 8 minut codziennie przez okres 5 lub 10 dni.
Urządzenia do elektroterapii
Większość nowoczesnych urządzeń do elektroterapii posiada możliwość zastosowania prądów diadynamicznych (DD) . Przykładami są aparaty do elektroterapii:
Prądy diadynamiczne – wskazania
Wśród wielu wskazań do stosowania prądów Bernarda wyróżnia się takie jak:
- bóle kręgosłupa,
- schorzenia reumatyczne,
- dyskopatie,
- nerwobóle, np. splotu barkowego, nerwu międzyżebrowego, – czy trójdzielnego,
- zaburzenia krążenia obwodowego,
- odmrożenia,
- zespoły naczyniowe,
- zapalenia okołostawowe,
- zaniki mięśni z nieczynności,
- zespoły korzeniowe,
- osteoporoza,
- samorodna sinica kończyn,
- choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa,
- zespół rwy kulszowej i ramiennej,
- choroba zwyrodnieniowa stawów,
- bóle migrenowe,
- stany po urazach stawów i mięśni,
- obrzęki,
- bóle mięśni,
- półpasiec,
Prądy diadynamiczne – przeciwwskazania
Jakie są przeciwwskazania do stosowania terapii prądami diadynamicznymi?
- wszczepiony rozrusznik serca,
- obecność metalowych elementów w tkankach,
- infekcje i gorączka,
- porażenia spastyczne,
- skłonność do krwawień,
- niebezpieczeństwo zatorów,
- miejscowe zaburzenia czucia,
- nowotwory,
- stan po naświetleniu promieniowaniem jonizującym,
- utrudniony kontakt z pacjentem,
- stany zapalne skóry i tkanek miękkich,
- ciąża,
- miażdżyca,
