W dzisiejszych czasach gdy czynnikami decydującymi o powodzeniu terapii fizykalnej są nastawienie pacjenta do terapii oraz nastawienie terapeuty do sprzętu co raz istotniejsze staje się stosowanie urządzeń ułatwiających pracę i poprawiających skuteczność przeprowadzanego zabiegu. Do takich urządzeń należy urządzenie typu VACO.

Urządzenia VACO – Zastosowanie

Aparat typu VACO ma zastosowanie jako urządzenie uzupełniające do zabiegów elektroterapii, ale w wielu krajach terapia ta jest stosowana jako samodzielne oddziaływanie fizykalne.

Do powodów praktycznych stosowania aparatu typu VACO należą:

• ułatwienie mocowania elektrod w trudno dostępnych miejscach
• przyspieszenie mocowania elektrod
• zapewnienie kontaktu elektrody ze skórą na pochyłych miejscach anatomicznych
• eliminacja potrzeby stosowania pasów, które stwarzają problemy np. przy terapii w obrębie kręgosłupa (pacjent w celu przeprowadzenia pasa rzepowego pod tułowiem musi dokonywać niejednokrotnie trudnych manewrów własnym ciałem)
• eliminacja potrzeby stosowania woreczków z piaskiem przy zabiegach na kręgosłup, które to woreczki spadają przy ruchu pacjenta
• fakt, iż element masażu podciśnieniem jest pozytywnie odbierany przez pacjenta co poprawia jego nastawienie do terapii

Do merytorycznych powodów stosowania aparatu VACO należą:

• usprawnienie krążenia co skutkuje dostarczeniem większej ilości substancji odżywczych i tlenu
• podwyższenie aktywności procesów wewnątrzkomórkowych
• wzmożony przepływ krwi stymuluje również komórki produkujące włókna kolagenu i elastyny co znajduje zastosowanie w przyspieszeniu gojenia ran i usprawnieniu napięcia skóry i tkanek podskórnych
• naruszenie równowagi ciśnienia pobudza strumień płynów śródmiąższowych do krwi i zwiększa przepływ limfatyczny
• wzmożone krążenie limfatyczno-żylne powoduje lepsze oczyszczanie i wspomaga drenaż po zabiegach operacyjnych

Ze względu na powyższe efekty kliniczne terapia podciśnieniowa w zabiegach fizjoterapeutycznych jest wskazaniem do stosowania w:

• usprawnianiu obwodowego krążenia tętniczego
• leczeniu zastojów żylnych i limfatycznych wywołanych różnymi przyczynami
• zmniejszeniu napięcia mięśniowego
• bólach kręgosłupa, bólach mięśniowych, pochodzenia reumatoidalnego
• celu wspomagania odchudzania i zmniejszania cellulitu

Terapia podciśnieniowa – ograniczenia

Miejscowe ograniczenia dotyczące stosowania terapii podciśnieniowej obejmują:

• świeży uraz
• bolesne żylaki
• przepuklina brzuszna
• naczyniaki, pajączki
• choroby skóry w miejscu aplikacji

Terapia podciśnieniowa – przeciwwskazania

• ostre i postępujące stany zapalne
• skłonność do krwawień
• czynny nowotwór
• przyjmowanie antykoagulantów
• gorączka
• nadciśnienie tętnicze
• miesiączka (jeśli elektrody umieszczone są na odcinku lędźwiowym lub brzuchu)
• ciąża (jeśli elektrody umieszczone są na odcinku lędźwiowym)
• rozszerzenie żył lub choroby, którym towarzyszy pękanie naczyń
• żylakowatość
• zapalenie żył itp.
• zakrzepica, zakrzepowe zapalenie żył
• cukrzyca, przy której wykryta została neuropatia obwodowa
• rozrusznik (jeśli zabiegi wykonuje się na odcinku piersiowym kręgosłupa)
  

  Aparat Etius

Terapia podciśnieniowa – sposób przeprowadzania zabiegu

Podciśnienie może być aplikowane w formie ciągłej lub impulsowej. Dobór siły podciśnienia zależy od stanu pacjenta. Im silniejsze dolegliwości tym niższa wartość podciśnienia oraz aplikacja w formie impulsowej. W miarę poprawy stanu można powoli zwiększać wartość podciśnienia. Konieczna jest systematyczna obserwacja pacjenta i ocena efektów działania terapii.

Efekt masażu podciśnieniowego wywołany przez falę podciśnienia można połączyć z zabiegiem elektroterapii. Należy stosować głównie dwukierunkowe prądy niskiej i średniej częstotliwości, aby ograniczyć efekt elektrochemiczny w skórze. Działanie podciśnienia z prądami jednokierunkowymi może stworzyć niebezpieczeństwo dużego odczynu (rumień galwaniczny i efekt podciśnienia) na skórze. Zastosowanie ssawek ułatwia mocowanie do tych części ciała pacjenta, które są trudno dostępne dla tradycyjnych, płaskich elektrod w zabiegach z zastosowaniem różnych prądów.

Aparat Avaco

Połączenie elektroterapii z podciśnieniem zwiększa skuteczność terapii. Podciśnienie powoduje także zmniejszenie oporności skóry podczas zabiegu terapii łączonej z prądami niskiej (preferowane są prądy TENS) i średniej częstotliwości (interferencyjne 4 i 2 polowe, prąd Kotza, bipolarny falujący średniej częstotliwości).

Parametry prądów dopiera się w zależności od celu zabiegu. Prądy niskiej i średniej częstotliwości stosowane terapeutycznie działają na objawy wtórne choroby lub urazu, mają na celu łagodzenia odczuć bólowych, poprawę ukrwienia, zmniejszenie napięcia mięśni szkieletowych poprzecznie prążkowanych i gładkich, pobudzenie skurczu mięśni osłabionych i odnerwionych oraz osiągnięcie korzystnego punktu wyjścia do rozpoczęcia zabiegów fizjoterapeutycznych. Elektrody podciśnieniowe ułatwiają pracę fizjoterapeutom, gdyż można je umieszczać w trudno dostępnych okolicach ciała dla elektrod płaskich.

Poniżej przedstawiono ogólne wskazówki dotyczące doboru częstotliwości i natężenia prądów impulsowych lub średniej częstotliwości [AMF] w zależności od celów terapii: