Obrzęk limfatyczny to obrzęk skóry i tkanki podskórnej wywołany zastojem fizjologicznej substancji płynnej, odpowiedzialnej za mechaniczne odprowadzanie płynów ustrojowych. Jak rozpoznać obrzęk limfatyczny i jak go leczyć?
W artykule znajdziesz:
Obrzęk limfatyczny — diagnoza
Obrzęk limfatyczny można stwierdzić przez gruntowny wywiad. Natomiast istnieją również szczegółowe badania obrazowe wykorzystywane do diagnozy takie jak:
- limfoscyntygrafia,
- USG metodą Dopplera.
Diagnostyka obrzęku limfatycznego – badania
Jednym z badań jak limfoscyntygrafia. Należy ona do badań radioizotopowych i jest najmniej obciążająca dla pacjenta. Na podstawie oceny ilości podawanego pacjentowi znacznika w śródręcze i w śródstopie odczytuje jego aktywność za pomocą gamma-kamery w odpowiednich odstępach czasu, ustalonych w protokole badania.
W trakcie badania ocenia się:
- Czas pojawienia się znacznika w węzłach chłonnych
- Stopień wychwytu znacznika w rejonach węzłów chłonnych
- Obecność odpływu wstecznego znacznika do naczyń skórnych
Kolejnym przydatnym badaniem wykorzystywanym podczas diagnozy obrzęku limfatycznego jest USG metodą Dopplera.
Podczas badania można stwierdzić:
- Cechy aktywnego procesu zakrzepowego
- Pozakrzepowe zwężenia naczyń żylnych
- Cechy nadciśnienia żylnego
- Cechy niewydolności żylne
Obrzęk limfatyczny – leczenie
Czy można wyleczyć obrzęk limfatyczny?
Niestety obrzęk limfatyczny jest chorobą, którą nie można całkowicie wyleczyć. Ważne jest jednak aby prowadzić leczenie w celu zatrzymania rozwoju choroby oraz zminimalizowaniu powstałych objawów. Koniecznymi elementami leczenia obrzęku limfatycznego są:
- Pielęgnacja skóry – należy pamiętać, że każde nawet najmniejsze przerwanie ciągłości skóry może doprowadzić do infekcji, ponieważ zaburzony odpływ chłonki powoduje lokalny spadek odporności
- Ćwiczenie rehabilitacyjne – powinny nie być zbyt intensywne, ponieważ może dojść do rozszerzenia naczyń krwionośnych, oraz przekrwienia mięśni. Mówi o tym prawo Starlinga, że powstająca chłonka jest wprost proporcjonalna do przepływu przez łożysko naczyniowe. Należy więc pamiętać, że przy zastosowaniu zbyt intensywnych i zbyt długich ćwiczeń objętość zalegającej chłonki może wzrosnąć zamiast się zmniejszyć
- Stosowanie bandażowania wielowarstwowego
- Terapia uciskowa – stosowanie rękawów i pończoch uciskowych
- Masaż limfatyczny – musi być wykonywany przez specjalnie wyszkolony personel medyczny. Polega na przepychaniu powolnymi, okrężnymi ruchami chłonki w kierunku jego ujścia
- Presoterapia– mechaniczny masaż uciskowy. Wykorzystywane do tego celu urządzenia pompują odpowiednią ilość powietrza do specjalnych komór kombinezony ciśnieniowego w odpowiedniej kolejności, zaczynając od dystalnych, kończąc na centralnej części ciała
- Farmakologia:
- Diuretyki – leki moczopędne,
- Glikokortykosteroidy – powodują zmniejszenie ucisku na naczynia, powinny być stosowane tylko i wyłącznie z lekami moczopędnymi,
- Benzopirony – zawierają naturalne substancję z pierścieniem pironowym, stosowane w leczeniu obrzęku z dużą ilością białka,
- Pochodne kumaryny – zmniejszają przepuszczalność naczyń dla cząsteczek białka oraz stymulują makrofagi do proteolizy (proces rozkładu białka na peptydy i aminokwasy),
- Pochodne flawonowe – zmniejszają przepuszczalność naczyń mikrokrążenia działając przeciwzapalnie.
Dowiedz się więcej o obrzęku limfatycznym. Jakie są przyczyny i objawy? OBRZĘK LIMFATYCZNY
