Uszkodzenie stożka rotatorów i konflikt podbarkowy należą do najczęstszych przyczyn bólu i niesprawności stawu barkowego.
Przyczyny
Głównym powodem uszkodzenia stożka rotatorów jest uraz. Może on być spowodowany jednorazowym dużym przeciążeniem lub powtarzającymi się przeciążeniami np. w wyniku uprawiania wyczynowego sportu. W wyniku urazu powstaje lokalny stan zapalny.
Zapalenie jest to miejscowy odczyn na działanie czynnika uszkadzającego zmierzający do usunięcia następstw działania szkodliwego bodźca. W okresie ostrym zapalenia wskazany jest odpoczynek. Kluczem do odzyskania sprawności jest przywrócenie zakresu ruchów. Głównym ograniczeniem jest ból, odpowiedzialny za hamowanie mięśniowe. Ból może wynikać z uszkodzenia struktur okołostawowych. Można go zmniejszyć poprzez stosowanie różnych metod, unikania ruchów wywołujących ból oraz poprzez stosowanie czynników fizykalnych. Ich stosowanie zmniejsza objawy stanu zapalnego i przyspiesza gojenie tkanek. Dobór czynników fizykalnych zależy od fazy zdrowienia w której znajduje się tkanka oraz rodzaju tkanki.
Ostry stan zapalny
W fazie ostrego stanu zapalnego stosuje się:
- zimno (okłady z pokruszonego lodu, kriożele),
- pole elektromagnetyczne niskiej częstotliwości — magnetoterapia,
- światło widzialne spolaryzowane białe lub fotokoloroterapia światło niebieskie,
- ultradźwięki lub fonoforezę z lekami o charakterze przeciwzapalnym i przeciwbólowym – ścięgna, w dawce atermicznej w formie pulsacyjnej,
- pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości [na mięśnie], w dawce termicznej.
- prądy TENS, prądy średniej częstotliwości, mikroprądy — parametry dostosowane do poziomu nasilenia dolegliwości bólowych.
Faza regeneracji
W fazie regeneracji stosuje się:
- ultradźwięki lub fonoforeza — stopniowe zwiększanie dawki dostosowane do możliwości obciążeń termicznych tkanki (najmniejsze w fazie rozrostu – proliferacji, największe w fazie remodelowania),
- pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, stopniowe zwiększanie dawki w celu dostosowania do możliwości obciążeń termicznych tkanki (najmniejsze w fazie rozrostu — proliferacji, największe w fazie remodelowania),
- światło widzialne spolaryzowane białe lub koloroterapia światło czerwone,
- biostymulację laserową,
- pole elektromagnetyczne niskiej częstotliwości [magnetoterapia],
- kriostymulację lub okłady z pokruszonego lodu po ćwiczeniach,
- prądy TENS, prądy średniej częstotliwości – parametry dostosowane do celów terapii. (zmniejszenie bólu, usprawnienie krążenia, stymulacja mięśni).
Stan przewlekły
Przewlekłe rozdarcia stożka rotatorów mogą rozwijać się bezobjawowo i być związane z fizjologicznym procesem starzenia się organizmu. Do takiego stanu rzeczy przyczynia się wiele czynników, w tym:
- pogorszenie unaczynienia
- konflikt pomiędzy więzadłami kruczoramiennymi, a bliższą nasadą kości ramiennej
- mniejsze korzystanie z barku
- stopniowe zwyrodnienie ścięgien
W takiej sytuacji stosujemy następujące metody fizykalne:
- zimno (okłady z pokruszonego lodu, kriożele) w oskresie silnego bólu lub po ćwiczeniach,
- pole elektromagnetyczne niskiej częstotliwości [magnetoterapia],
- światło widzialne spolaryzowane [białe] lub fotokoloroterapia [światło niebieskie],
- ultradźwięki lub fonoforeza – stopniowe zwiększanie dawki dostosowane do możliwości obciążeń termicznych tkanki (najmniejsze w fazie rozrostu – proliferacji, największe w fazie remodelowania), szczególnie przed ćwiczeniami,
- pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwosci- stopniowe zwiększanie dawki dostosowane do możliwości obciążeń termicznych tkanki (najmniejsze w fazie rozrostu – proliferacji, największe w fazie remodelowania), szczególnie przed ćwiczeniami,
- laseroterapia [biostymulacja lub laser wysokoenergetyczny],
- kriostymulacja,
- prądy TENS, prądy średniej częstotliwości, mikroprądy.
